Έχω βαρεθεί να ακούω από παντού ότι για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας φταίει ο υπερδιογκωμένος δημόσιος τομέας! Είναι στ’ αλήθεια έτσι? Μήπως όπως σε κάθε νόμισμα έτσι κι εδώ υπάρχουν δύο όψεις?
Άκουγα σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας, παρουσιαστές να λοιδορούν αδιακρίτως τους δημοσίους υπαλλήλους, με αφορμή το γεγονός ότι κάποια ΔΟΥ, λόγω ημιαργίας κάποιας εορτής, αντί για 12.00 το μεσημέρι έκλεισε στις 11.00. Δεν συζητάω πόσο απαράδεκτο είναι αυτό! Όμως, δεν είναι όλες οι κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων το ίδιο! Βεβαίως και υπάρχουν θέσεις του δημοσίου τομέα με υπέρογκους μισθούς ή τουλάχιστον δυσανάλογους με την προσφερόμενη εργασία, καθώς και άλλες που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν! Δεν αναφέρομαι καθόλου στην επιεικώς χαρακτηριζόμενη κακοήθη συμπεριφορά και αποδοκιμεστέα νοοτροπία ορισμένων δημοσίων υπαλλήλων!!!
Όμως, ας πάρουμε για παράδειγμα τους πυροσβέστες. Δεν είναι δυνατόν ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα που υπάρχουν να αμείβεται με 800 € ή 900 €, τη στιγμή που διακινδυνεύουν καθημερινά τη ζωή τους για χάρη άλλων ανθρώπων, δουλεύουν γιορτές και αργίες και τους κόβουν την άδεια σε περίπτωση γενικής επιφυλακής! Κι όμως και αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι είναι!!! Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους αστυνομικούς!
Άλλο τραγικό παράδειγμα οι νοσηλεύτριες!!! Παίρνουν 800 € και κινδυνεύουν να κολλήσουν και να μεταφέρουν στην οικογένειά τους και στα παιδιά τους οποιοδήποτε μικρόβιο σουλατσάρει στα δημόσια νοσοκομεία!!!
Δεν μπορούμε επιπόλαια να κατακεραυνώνουμε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. Άλλωστε από όταν έγινε η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τουλάχιστον στις γύρω περιοχές απ΄όπου κατοικώ, έκλεισαν όλα τα συνοικιακά εμπορικά καταστήματα. Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι έμειναν χωρίς δουλειά και πόσες οικογένειες πένονται εξαιτίας αυτού! Οι δημόσιοι υπάλληλοι στήριζαν την αγορά και συνεπώς τον ιδιωτικό τομέα!!!
Σημειώνω ξανά, ότι δικαίως αγανακτούμε όταν ακούμε ότι σε κρατικές υπηρεσίες αλλά και σε νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα μισθοί των 4.000 €, αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα!!!
Η οργή δεν μπορεί ασυλλόγιστα να σκορπίζεται δεξιά και αριστερά!!! Ο δημόσιος υπάλληλος που από 4.000 € θα πάρει με τις μειώσεις 3.000 € δεν θα ζημιωθεί το ίδιο με τον συνάδελφό του, που από 1.200 € τώρα θα παίρνει 800 €, έχει 2 παιδιά, άνεργη σύζυγο και στεγαστικό δάνειο ή ενοίκιο!!!
Δεν είμαι σίγουρη πως το πρόβλημά μας πρωτίστως είναι οι μισθοί των δημοσιών υπαλλήλων. Ούτε χαίρομαι όταν ακούω για μειώσεις και απομακρύνσεις από τον δημόσιο τομέα γιατί αυτομάτως σκέφτομαι τις οικογένεις και τα παιδιά των ανθρώπων αυτών. Νομίζω το πρόβλημα δεν είναι σε αυτά που φαίνονται αλλά σε αυτά που δεν φαίνονται και εννοώ στη χρόνια τώρα διασπάθιση των κρατικών πόρων από επιδέξιους πολιτικούς, προϊσταμένους διαφόρων υπηρεσιών κλπ.
Ας εκτοξεύουμε λοιπόν τα βέλη μας στοχοποιώντας δικαιολογημένα υπηρεσίες και ανθρώπους, ας κατανοήσουμε πως δεν κατηγοριοποιούμαστε ως λαός σε δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους αλλά αντιθέτως αποτελούμε ένα ενιαίο όλον, αλληλοεπηρεαζόμενα συγκοινωνούντα δοχεία. Στο κάτω κάτω, ας μην ξεχνάμε ότι πάντα η εξουσία της άρχουσας τάξης βασιζόταν σε ένα βασικό αξίωμα: διαίρει και βασίλευε και υπό την λατινική του εκδοχή «divide et impera».
Μαρία Κυριαζή
(http://newspolis.gr)
Άκουγα σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας, παρουσιαστές να λοιδορούν αδιακρίτως τους δημοσίους υπαλλήλους, με αφορμή το γεγονός ότι κάποια ΔΟΥ, λόγω ημιαργίας κάποιας εορτής, αντί για 12.00 το μεσημέρι έκλεισε στις 11.00. Δεν συζητάω πόσο απαράδεκτο είναι αυτό! Όμως, δεν είναι όλες οι κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων το ίδιο! Βεβαίως και υπάρχουν θέσεις του δημοσίου τομέα με υπέρογκους μισθούς ή τουλάχιστον δυσανάλογους με την προσφερόμενη εργασία, καθώς και άλλες που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν! Δεν αναφέρομαι καθόλου στην επιεικώς χαρακτηριζόμενη κακοήθη συμπεριφορά και αποδοκιμεστέα νοοτροπία ορισμένων δημοσίων υπαλλήλων!!!
Όμως, ας πάρουμε για παράδειγμα τους πυροσβέστες. Δεν είναι δυνατόν ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα που υπάρχουν να αμείβεται με 800 € ή 900 €, τη στιγμή που διακινδυνεύουν καθημερινά τη ζωή τους για χάρη άλλων ανθρώπων, δουλεύουν γιορτές και αργίες και τους κόβουν την άδεια σε περίπτωση γενικής επιφυλακής! Κι όμως και αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι είναι!!! Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους αστυνομικούς!
Άλλο τραγικό παράδειγμα οι νοσηλεύτριες!!! Παίρνουν 800 € και κινδυνεύουν να κολλήσουν και να μεταφέρουν στην οικογένειά τους και στα παιδιά τους οποιοδήποτε μικρόβιο σουλατσάρει στα δημόσια νοσοκομεία!!!
Δεν μπορούμε επιπόλαια να κατακεραυνώνουμε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. Άλλωστε από όταν έγινε η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τουλάχιστον στις γύρω περιοχές απ΄όπου κατοικώ, έκλεισαν όλα τα συνοικιακά εμπορικά καταστήματα. Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι έμειναν χωρίς δουλειά και πόσες οικογένειες πένονται εξαιτίας αυτού! Οι δημόσιοι υπάλληλοι στήριζαν την αγορά και συνεπώς τον ιδιωτικό τομέα!!!
Σημειώνω ξανά, ότι δικαίως αγανακτούμε όταν ακούμε ότι σε κρατικές υπηρεσίες αλλά και σε νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα μισθοί των 4.000 €, αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα!!!
Η οργή δεν μπορεί ασυλλόγιστα να σκορπίζεται δεξιά και αριστερά!!! Ο δημόσιος υπάλληλος που από 4.000 € θα πάρει με τις μειώσεις 3.000 € δεν θα ζημιωθεί το ίδιο με τον συνάδελφό του, που από 1.200 € τώρα θα παίρνει 800 €, έχει 2 παιδιά, άνεργη σύζυγο και στεγαστικό δάνειο ή ενοίκιο!!!
Δεν είμαι σίγουρη πως το πρόβλημά μας πρωτίστως είναι οι μισθοί των δημοσιών υπαλλήλων. Ούτε χαίρομαι όταν ακούω για μειώσεις και απομακρύνσεις από τον δημόσιο τομέα γιατί αυτομάτως σκέφτομαι τις οικογένεις και τα παιδιά των ανθρώπων αυτών. Νομίζω το πρόβλημα δεν είναι σε αυτά που φαίνονται αλλά σε αυτά που δεν φαίνονται και εννοώ στη χρόνια τώρα διασπάθιση των κρατικών πόρων από επιδέξιους πολιτικούς, προϊσταμένους διαφόρων υπηρεσιών κλπ.
Ας εκτοξεύουμε λοιπόν τα βέλη μας στοχοποιώντας δικαιολογημένα υπηρεσίες και ανθρώπους, ας κατανοήσουμε πως δεν κατηγοριοποιούμαστε ως λαός σε δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους αλλά αντιθέτως αποτελούμε ένα ενιαίο όλον, αλληλοεπηρεαζόμενα συγκοινωνούντα δοχεία. Στο κάτω κάτω, ας μην ξεχνάμε ότι πάντα η εξουσία της άρχουσας τάξης βασιζόταν σε ένα βασικό αξίωμα: διαίρει και βασίλευε και υπό την λατινική του εκδοχή «divide et impera».
Μαρία Κυριαζή
(http://newspolis.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.