Όπως είναι γνωστό η Ε.Α.Π.Σ. εδώ και χρόνια, στο πλαίσιο των αιτημάτων της για τα προβλήματα του Π.Σ.σταθερά, έθετε το ζήτημα της εργασιακής “τακτοποίησης” των συναδέλφων συμβασιούχων Πυροσβεστών ( ? ? ? ? ) συμπαραστεκόμενη στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους ( η αλήθεια να λέγετε). Στα πλαίσια αυτής της πάγιας θέσης μας, ασκήσαμε δριμεία κριτική στον φαστ τρακ τρόπο που θεσμοθετήθηκαν οι Π.Π.Υ. προσλήφθηκαν, εκπαιδεύτηκαν και τοποθετήθηκαν.
Παρά τη λάσπη και τις επιθέσεις που δεχτήκαμε, καταγράψαμε την ισχυρή μας αντίθεση με την τότε πολιτική επιλογή να ΤΡΙΧΟΤΟΜΗΘΕΙ το πυροσβεστικό προσωπικό, να αλλοιωθεί το ενιαίο του Πυροσβεστικού Σώματος και βέβαια να μην επιλυθεί το εργασιακό των συναδέλφων. Δυστυχώς η φωνή μας δεν εισακούστηκε και το έγκλημα (????) στον πυροσβεστικό οργανισμό ολοκληρώθηκε.
Σε κάθε περίπτωση επειδή αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το σήμερα και το αύριο του επαγγελματικού μας φορέα, η Ένωσή μας γι΄ αυτό το μείζον θέμα, προσπαθεί να προτείνει τις βέλτιστες λύσεις και σαφώς το θέτει σε κάθε ευκαιρία επαφής με την πολιτική και πυροσβεστική ηγεσία. Το συγκεκριμένο πρόβλημα πέρα από την όποια πολιτική πρωτοβουλία που θα ληφθεί, προϋποθέτει την σύμπνοια, συστράτευση και ομοψυχία του προσωπικού, πυροσβεστικού και επί θητεία ( ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΥ ? Τι είμαστε ? ). Επίσης προϋποθέτει την αποδοχή της κοινής ιδιότητας του πυροσβεστικού υπαλλήλου, την εργασιακή κουλτούρα και τον σεβασμό στις δομές και την ιεραρχία που συγκροτεί το Π.Σ. Αρχές που έχουμε συναποδεκτεί και στο συνδικαλιστικό μας στίβο, όπου συνδυάζουμε τη μαχητικότητα της διεκδίκησης, την σοβαρότητα και την τεκμηρίωση των απόψεων, αλλά και την ευπρέπεια του λόγου που ανήκει στον ένστολο πολίτη.
Δυστυχώς αρκετές φορές εξαπολύθηκαν επιθέσεις από μεμονωμένες ή συλλογικές εκφράσεις του χώρου των επί θητεία συναδέλφων (των ΠΠΥ συναδέλφων) , προκαλώντας διχαστικό κλίμα στο φορέα μας (άραγε ποιος κινεί τα νήματα? ) . Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από πρόσφατη τέτοια ανακοίνωση:
“Δυστυχώς όμως για εσάς αυτό το ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας γνωρίζει πολύ καλά ΠΩΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ αλλά και πώς να εκμηδενίζει τέτοιου είδους, αντιδραστικές, γκεμπελικές, ρεβανσιστικές και κατάπτυστες συμπεριφορές που απορρέουν είτε από «πολιτικές γραμμές» αντίδρασης, διάλυσης και ισοπέδωσης, είτε από μικροσυντεχνιακές σφηκοφωλιές κομματόσκυλων γαλονάδων, είτε από παρεΐτσες και προσωρινές διοικήσεις χαφιέδων δοσίλογων, παρτάκηδων, εφιαλτών, σουλατσαδόρων, γλυφτών, διασπαστών, άνανδρων, ανωνύμων ανδρείκελων συκοφαντών του διαδικτύου που δεν εκπροσωπούν ούτε τις σκιές τους και που δεν αριθμούν ούτε δύο ποδοσφαιρικές ομάδες.” ( αυτό κάτι μου κάνει... π.χ. όπως τα μικρά παιδιά τρέχουν στον μπαμπά και λένε : ο Μιχαλάκης με χτύπησε, μάλωσέ τον)
Το ότι “σιωπηρά” παρακολουθούμε επί μακρό διάστημα παρόμοιες δράσεις, οφείλεται στην αναμονή μας για την ενσωμάτωση και το “καλώς ορίσατε” στο εσωτερικό του φορέα μας (τώρα που είμαστε ? ). Όμως θα πρέπει να επισημάνουμε για πολλοστή φορά ότι η διαδικασία της ενσωμάτωσης θέλει την αμοιβαία θέληση όλων των εταίρων. Ο αυτοματισμός σε διαφορετική περίπτωση είναι το επόμενο στάδιο και είναι σαφώς ο μόνος μηχανισμός που δεν συνεισφέρει στην εργασιακή ομαλότητα στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Παρά τη λάσπη και τις επιθέσεις που δεχτήκαμε, καταγράψαμε την ισχυρή μας αντίθεση με την τότε πολιτική επιλογή να ΤΡΙΧΟΤΟΜΗΘΕΙ το πυροσβεστικό προσωπικό, να αλλοιωθεί το ενιαίο του Πυροσβεστικού Σώματος και βέβαια να μην επιλυθεί το εργασιακό των συναδέλφων. Δυστυχώς η φωνή μας δεν εισακούστηκε και το έγκλημα (????) στον πυροσβεστικό οργανισμό ολοκληρώθηκε.
Σε κάθε περίπτωση επειδή αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το σήμερα και το αύριο του επαγγελματικού μας φορέα, η Ένωσή μας γι΄ αυτό το μείζον θέμα, προσπαθεί να προτείνει τις βέλτιστες λύσεις και σαφώς το θέτει σε κάθε ευκαιρία επαφής με την πολιτική και πυροσβεστική ηγεσία. Το συγκεκριμένο πρόβλημα πέρα από την όποια πολιτική πρωτοβουλία που θα ληφθεί, προϋποθέτει την σύμπνοια, συστράτευση και ομοψυχία του προσωπικού, πυροσβεστικού και επί θητεία ( ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΥ ? Τι είμαστε ? ). Επίσης προϋποθέτει την αποδοχή της κοινής ιδιότητας του πυροσβεστικού υπαλλήλου, την εργασιακή κουλτούρα και τον σεβασμό στις δομές και την ιεραρχία που συγκροτεί το Π.Σ. Αρχές που έχουμε συναποδεκτεί και στο συνδικαλιστικό μας στίβο, όπου συνδυάζουμε τη μαχητικότητα της διεκδίκησης, την σοβαρότητα και την τεκμηρίωση των απόψεων, αλλά και την ευπρέπεια του λόγου που ανήκει στον ένστολο πολίτη.
Δυστυχώς αρκετές φορές εξαπολύθηκαν επιθέσεις από μεμονωμένες ή συλλογικές εκφράσεις του χώρου των επί θητεία συναδέλφων (των ΠΠΥ συναδέλφων) , προκαλώντας διχαστικό κλίμα στο φορέα μας (άραγε ποιος κινεί τα νήματα? ) . Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από πρόσφατη τέτοια ανακοίνωση:
“Δυστυχώς όμως για εσάς αυτό το ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας γνωρίζει πολύ καλά ΠΩΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ αλλά και πώς να εκμηδενίζει τέτοιου είδους, αντιδραστικές, γκεμπελικές, ρεβανσιστικές και κατάπτυστες συμπεριφορές που απορρέουν είτε από «πολιτικές γραμμές» αντίδρασης, διάλυσης και ισοπέδωσης, είτε από μικροσυντεχνιακές σφηκοφωλιές κομματόσκυλων γαλονάδων, είτε από παρεΐτσες και προσωρινές διοικήσεις χαφιέδων δοσίλογων, παρτάκηδων, εφιαλτών, σουλατσαδόρων, γλυφτών, διασπαστών, άνανδρων, ανωνύμων ανδρείκελων συκοφαντών του διαδικτύου που δεν εκπροσωπούν ούτε τις σκιές τους και που δεν αριθμούν ούτε δύο ποδοσφαιρικές ομάδες.” ( αυτό κάτι μου κάνει... π.χ. όπως τα μικρά παιδιά τρέχουν στον μπαμπά και λένε : ο Μιχαλάκης με χτύπησε, μάλωσέ τον)
Το ότι “σιωπηρά” παρακολουθούμε επί μακρό διάστημα παρόμοιες δράσεις, οφείλεται στην αναμονή μας για την ενσωμάτωση και το “καλώς ορίσατε” στο εσωτερικό του φορέα μας (τώρα που είμαστε ? ). Όμως θα πρέπει να επισημάνουμε για πολλοστή φορά ότι η διαδικασία της ενσωμάτωσης θέλει την αμοιβαία θέληση όλων των εταίρων. Ο αυτοματισμός σε διαφορετική περίπτωση είναι το επόμενο στάδιο και είναι σαφώς ο μόνος μηχανισμός που δεν συνεισφέρει στην εργασιακή ομαλότητα στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.